- хунсо
- [خنثا]а. он ки ё он чи ҳам аломати занӣ ва ҳам аломати мардӣ дошта бошад, наромода
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
муханнас — [مخنث] а. кит 1. хунсо, нару мода 2. ҳез, номард 3. маҷ. разил, паст, нокас … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
нармода — [نرماده] гуфт. наримода, хунсо … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
подзаҳр — [پادزهر] 1. тиб. доруи зидди заҳр, чизе, ки бар зидди заҳр кор фармуда мешавад, заҳрмӯҳра 2. ҳар чизе, ки асари чизи дигарро хунсо ё кам кунад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хуносо — [خناثا] ниг. хунсо … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҳезӣ — [هيزي] беқувватии таносулӣ, хунсо будан, маҳрум будан аз қобилияти мардӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ